Aquila Maris

Per mille e mill’anni ancóra,
la Stòria lèi riscriverà.
Su’ mari fòrte e ssólitaria,
l’Aquila pranando va.

Sull’ónda scórre la su’ ómbra,
ségno d’antïa civirtà.
Arta sópr’ar vènto vóla:
vittòria a Ppisa pórterà.

Di Pisa 'n pètto pòrta ‘r còre,
più ‘n arto pòrta 'r nòstr’ónóre.
Du’ ali apèrte sópr’ar Móndo
ma ‘r Móndo mai l’avrà.